De grootste vooruitgang in een ontwerp ontstaat niet wanneer je één onderdeel verbetert, maar wanneer je begrijpt hoe alles samen beweegt. Wie alleen naar onderdelen kijkt, ontwerpt componenten. Wie naar interfaces kijkt, ontwerpt producten.

Mechanica leeft in verbindingen: scharnieren, passing, torsie, thermische werking, tolerantiestapelingen, assemblagevolgorde. De kracht van een engineer ligt niet in mooie CAD-delen — maar in samenhang.

De vragen van een systeemdenker

  • Hoe vindt dit onderdeel zijn positie?
  • Wat gebeurt er als één tolerantie verandert?
  • Wat voelt de monteur bij de tweede handeling, niet de eerste?
  • Hoe gedraagt materiaal zich na 10.000 bewegingen?

Een product dat “klopt” voelt nooit toevallig. Het voelt onvermijdelijk, alsof het altijd al zo bedoeld was.

Engineering is niet het vullen van ruimte — het is het bouwen van relatie tussen onderdelen.